Գյուղացու արդար, հոգսաշատ, բայց անասելի քաղցր, համ ու հոտով պատմություն հայ ընտանիքի նիստ ու կացի, իրար հանդեպ սիրո, միասնականության, մեծի խոսքն արժևորելու, աշխատանքից չխուսափելու, գյուղացու քրտնաջան աշխատանքն ու կենդանուն, անասունին կարևորելու մասին: Ընդամենը մի տողով հեղինակը կարողացել է նկարագրել հայկական արդուզարդի շքեղությունը. ,,Հարսները քրդական գոտիով ու քունքե քունք պղնձե կարմիր դրամներ շարած ճակատներով, մորս հագած Շամու գինեգույն էնթերին ու կապույտ չուխա սալթան շոշափեցին, «ղըզ, նե կյուզել տըր» ըսին ու հիացան,, :
Հասկանում ես՝ որքան սար ու ձոր են հաղթահարել ձմեռվա համար փայտ գտնելու, արոտավայր հասնելու համար: Բայց որքա՜ն լուսավոր, որքա՜ն պատկերավոր է նկարագրում էդ սար ու ձորի գեղեցկությունն ու ուժը, կարմիր եզը: Ուզում ես վեր կենալ-գնալ վայելելու շռայլությունը, քանի դեռ կարող ես…
Քրիստինե Գրիգորյան 